فیلم تئاتر رکوئیم

با موتزارت، تمام موسیقی تئاتر است. سمفونی، کوارتت زهی، سرناد... در مورد موسیقی مذهبی او هم همینطور. رومئو کاستلوچی شاعر صحنه‌ای و رافائل پیچون موتزارتیان پرشور، رکوئیم ناتمام آمادئوس را اجرا می‌کنند تا آن را به مدیتیشن منظره‌ای متحرک تبدیل کنند که با صفحات آوازی کم‌شناخته‌ای غنی شده است. شاهکار نهایی موتزارت که برای اولین بار بر روی صحنه تئاتر آرشویشه به صحنه رفت، نه تنها به عنوان آیینی برای بقیه مردگان، بلکه به عنوان جشنی از نیروهای زندگی ظاهر می شود. که فراتر از انقراض هایی که تاریخ جهان را نشانه گذاری می کنند، همچنان به جان بخشیدن به نسل های بشری ادامه می دهند. مرثیه موتزارت  - آخرین اثر او، مراسم تشییع جنازه - از مشهورترین آثار اوست و اغلب توسط گروه های کر ارائه می شود. اما رومئو کاستلوچی، کارگردان ایتالیایی، این آشنایی را در یک محصول مشترک جدید بین جشنواره آدلاید و جشنواره بین‌المللی هنر لیریک d'Aix-en-Provence، فرانسه - اولین اثر از سه اثر مهمی که به طور مشترک ساخته می‌شود، تغییر داده است. کاستلوچی در یادداشت های تولید توضیح داد: «من این احساس را دارم که رکوئیم موتزارت – هم موسیقی و هم متن – مخصوصاً برای امروز «مناسب» هستند. "در آن، شما می توانید رنجی را که در انسانیت ما جاری است، مشاهده کنید، که طعمه ایده انقراض است، هم ما به عنوان فردی و هم به عنوان یک گونه."